اگر می خواهید یک گوینده حرفه ای شوید، اولین قدم این است که با مهم ترین چیزهای این حرفه یعنی اصول اسپیکینگ و فن بیان آشنا شوید. داشتن مهارت های بیانی و گفتاری به شما کمک می کند احساسات خود را راحت تر بیان کنید. در این صفحه سعی شده است ابتدا در مورد زبان و فن بیان توضیحاتی داده شود سپس روش تقویت صدا برای بلندگو، دوبلور، بلندگو و ... توضیح داده شود.
منظور از صحبت کردن چیست؟
اسپیکینگ یعنی خواندن مطالب متنی با صدای دلنشین برای انتقال بهتر پیام و احساسات به مخاطب. این نوع محتوای متنی می تواند هر چیزی باشد، به عنوان مثال: کتاب، مقاله، شعر، داستان، خبر و غیره. افرادی که در این زمینه فعالیت می کنند سخنران یا مجری نیز نامیده می شوند.
گفتار حوزه بسیار وسیعی است و شاخه های مختلفی دارد. اخبار، کتاب های صوتی، پادکست، دوبله، پخش رادیویی و میزبانی بخش های اصلی این حوزه هستند (در ادامه به طور کامل به آن پرداخته می شود). فرقی نمی کند در کدام بخش صحبت کنند، تنها کار این است که اصول حرفه ای را رعایت کنند. مهمترین چیز برای این حرفه داشتن صدای قوی (که در زیر به طور کامل تعریف و توضیح می دهیم) و لحن مناسب است. بنابراین به عنوان یک سخنران باید سعی کنید در هر موقعیتی که قرار می گیرید این دو اصل را رعایت کنید.
پخش رادیو: برنامه های رادیویی در دو قالب زنده و از پیش ضبط شده تولید می شوند، اگرچه اکثر برنامه هایی که می شنوید پخش زنده هستند. صدای آنها در حال حاضر شنیده می شود و ضبط هنوز امکان پذیر نیست.
خبر: خبر یکی از مهم ترین بخش های کنداکتور شبکه است، بنابراین کسانی که به عنوان گوینده در این برنامه ها حضور دارند باید در آن فضا رفتار کنند. خوب صحبت کردن را می توان استرس زاترین شکل داستان گویی در نظر گرفت، زیرا کنار گذاشتن یا اضافه کردن یک بخش یا استفاده از لحن نامناسب می تواند عواقب جدی داشته باشد.
شرح کتاب ها و پادکست های صوتی: این دو نوع محتوای صوتی به یک شکل ضبط می شوند، اما نحوه انتشار آنها متفاوت است (اگر می خواهید در مورد تفاوت بیشتر بدانید، می توانید به تفاوت بین پادکست و صوتی مراجعه کنید. صفحات کتاب). اگرچه صحبت در این دو زمینه نیاز به تخصص و استفاده از تکنیک های حرفه ای زهرا شیراحمدی دارد، اما حساسیت دو مورد قبلی را در بر نمی گیرد.
صدا و نگارش: یکی از جذاب ترین شاخه های داستان نویسی، نوشتن است. در این بخش گویندگان صدای شخصیت های فیلم، تیزر، ویدئوهای تبلیغاتی، انیمیشن ها و ... را ارائه می دهند. کودوبو به صداپیشگی نیز معروف است زیرا در این قسمت گوینده باید سعی کند شبیه یک بازیگر به نظر برسد و با بازیگر بازی کند. با تغییر زیر و بم و لحن صدا.
چگونه صدای خود را تقویت کنیم؟
بهبود صدا یا به عبارت بهتر آموزش صدا برای اسپیکینگ حرفه ای مراحل زیادی دارد. مهمترین اصل برای داشتن صدایی دلنشین، تقویت حنجره برای تنفس صحیح هنگام صحبت است. تنفس صحیح به شما کمک می کند خوب صحبت کنید، بنابراین یکی از مهم ترین اصول در صحبت کردن، تمرین تنفس صحیح است. اما صدای قوی یا صدای قوی چه ویژگی هایی دارد؟ اکثر مردم فکر می کنند که صدای بلند به معنای صدای بسیار بلند یا شدید است. اگر صدای بلند یا تیز است که قدرت زیادی دارد. به زبان ساده، صدای قوی صدایی است که هر بار که صحبت میکنید یا میخوانید لکنت نداشته باشد. برای داشتن چنین صدایی باید تمرین و تمرین زیادی داشته باشید. این مراحل مهمترین تمرینات تقویت حنجره هستند.
گرم کردن: ابتدا سعی کنید در مکانی آرام و آرام باشید. سپس سعی کنید حرف "A" را در پایین ترین نتی که می توانید رها کنید تلفظ کنید. در مرحله بعد چند نفس عمیق بکشید و حرف "A" را با حرکتی طولانی تکرار کنید. این تمرین را به مدت 5 دقیقه تکرار کنید و صدای شما گرم می شود. پس از آن، حرف "A" را در صفحه بالا تکرار کنید. تکرار این فرآیند تا زمانی که صدای شما به خوبی گرم شود به جلوگیری از آسیب رسیدن به حنجره در حین صحبت یا اجرا کمک می کند. به یاد داشته باشید که وقتی از سطح پایین شروع به تمرین کنید صدای شما بالغ می شود.
اگر در حین تمرین احساس سوزش، خارش گلو و سرفه می کنید، به این دلیل است که در بالا بردن پرده ها عجله دارید. برای حل چنین مشکلی باید به صفحه قبلی برگردید و 5 دقیقه تمرین کنید. برای پر کردن و خالی کردن ریه های خود عجله نکنید. سعی کنید این فرآیند را به آرامی و خوشایند انجام دهید تا ریتم تنفس در حین تمرین به هم نخورد. برای انجام صحیح این کار ابتدا شکم و سپس قفسه سینه را با هوا پر کنید. پرده پایینی را بیرون بیاورید و پرده بالایی را بیرون بیاورید. برای گرفتن بهترین نتیجه از این تمرین، آن را به مدت دو ماه به طور مداوم انجام دهید تا صدای شما از ناپختگی خارج شود.
کار بعدی افزایش ظرفیت ریه است. برای گویندگان زن ابتدا باید ماهیچه های بدن خود را شل کنید و نفس بکشید تا ریه هایتان پر از هوا شود. سپس شمع را جلوی دهان خود قرار دهید و سعی کنید به طور مساوی خاموش شود. برای جلوگیری از حرکت شعله باید این کار را انجام دهید. در نهایت با یک ضربه محکم شمع را فوت کنید. تکرار این کار بارها و بارها به شما کمک می کند تا صدایی یکنواخت و طنین انداز را به دست آورید.